چرا در بعضی روابط عاشقانه یک طرف همیشه بیشترین تلاش را میکند؟
آیا تا به حال در رابطهای بودهاید که احساس کنید همیشه شما هستید که تلاش میکنید؟ همیشه شما هستید که برنامهریزی میکنید، تماس میگیرید، و سعی میکنید رابطه را زنده نگه دارید؟ این یک تجربه رایج است و دلایل مختلفی میتواند داشته باشد. در این پست وبلاگ، 18 نکته را بررسی میکنیم که چرا ممکن است در یک رابطه عاشقانه، یک طرف همیشه بیشترین تلاش را بکند:
- 🌐
عدم تعادل در نیازهای عاطفی:
ممکن است یکی از طرفین نیازهای عاطفی بیشتری داشته باشد و پس، بیشتر تلاش کند تا این نیازها را برآورده کند. - 🌐
ترس از دست دادن:
فردی که میترسد شریک زندگی خود را از دست بدهد، ممکن است برای حفظ رابطه، تلاش بیشتری انجام دهد. - 🌐
پایین بودن عزت نفس:
اگر فردی عزت نفس پایینی داشته باشد، ممکن است احساس کند که باید مدام خودش را ثابت کند و برای جلب رضایت شریک زندگیاش تلاش کند. - 🌐
الگوهای ارتباطی ناسالم:
الگوهای ارتباطی ناسالم، مانند اجتناب از تعارض، میتواند منجر به این شود که یک طرف برای حفظ آرامش، بیشتر تلاش کند. - 🌐
اختلاف در سبکهای دلبستگی:
افراد با سبکهای دلبستگی متفاوت، ممکن است در نحوه نشان دادن عشق و تعهد، با هم تفاوت داشته باشند. - 🌐
تفاوت در ارزشها و اهداف:
اگر ارزشها و اهداف دو طرف با هم همخوانی نداشته باشد، ممکن است یک طرف برای جبران این تفاوتها، بیشتر تلاش کند. - 🌐
وجود مشکلات حل نشده در رابطه:
مشکلات حل نشده میتوانند باعث شوند که یک طرف احساس کند باید برای حفظ رابطه، تلاش بیشتری انجام دهد تا از فروپاشی آن جلوگیری کند. - 🌐
نقشهای جنسیتی کلیشهای:
در بعضی موارد، نقشهای جنسیتی کلیشهای میتوانند باعث شوند که یک جنسیت (معمولاً زنان) به طور خودکار مسئولیت بیشتری در حفظ رابطه را بر عهده بگیرد.
- 🌐
بیماری روانی:
وجود بیماری روانی در یکی از طرفین، میتواند باعث شود که طرف مقابل برای حمایت و مراقبت از او، تلاش بیشتری انجام دهد. - 🌐
مشکلات خانوادگی:
مشکلات خانوادگی هر یک از طرفین، میتواند بر پویایی رابطه تأثیر بگذارد و باعث شود که یک طرف برای جبران این مشکلات، بیشتر تلاش کند. - 🌐
فشار اجتماعی:
فشار اجتماعی برای حفظ رابطه، میتواند باعث شود که یک طرف حتی زمانی که رابطه سالم نیست، به تلاش ادامه دهد. - 🌐
عادت:
گاهی اوقات، یک طرف به سادگی به این عادت کرده است که بیشتر تلاش کند و این الگو در طول زمان تثبیت شده است. - 🌐
عدم آگاهی از نیازهای شریک زندگی:
اگر یک طرف از نیازهای عاطفی شریک زندگی خود آگاه نباشد، ممکن است نتواند به طور موثر به آنها پاسخ دهد و این باعث شود که طرف دیگر بیشتر تلاش کند. - 🌐
سوء استفاده عاطفی:
در روابط سوء استفاده آمیز، فرد سوء استفاده گر ممکن است به طور عمدی از تلاش های طرف مقابل بهره برداری کند و به او انگیزه ای برای تلاش ندادن بدهد. - 🌐
اعتیاد:
اگر یکی از طرفین معتاد باشد، طرف دیگر ممکن است برای حمایت از او و حفظ رابطه، تلاش بیشتری انجام دهد. - 🌐
مشغله زیاد:
اگر یکی از طرفین به دلیل کار یا سایر تعهدات، مشغله زیادی داشته باشد، ممکن است نتواند به اندازه کافی در رابطه سرمایه گذاری کند و این باعث شود که طرف دیگر بیشتر تلاش کند. - 🌐
بی حوصلگی و عدم علاقه:
اگر یکی از طرفین احساس بی حوصلگی و عدم علاقه به رابطه کند، ممکن است تلاش کمتری برای حفظ آن انجام دهد. - 🌐
وجود فرد دیگر:
ممکن است یکی از طرفین به فرد دیگری علاقه مند شده باشد و به همین دلیل تلاش کمتری برای رابطه فعلی خود انجام دهد.
اینها تنها برخی از دلایل احتمالی هستند و هر رابطه منحصر به فرد است. اگر در رابطهای هستید که در آن احساس میکنید همیشه شما هستید که بیشترین تلاش را میکنید، باید با شریک زندگی خود در مورد این موضوع صحبت کنید. ارتباط با صداقت و باز، کلید حل این مشکل است. سعی کنید در مورد احساسات و نیازهای خود با شریک زندگیتان صحبت کنید و از او بخواهید که او نیز در مورد احساسات و نیازهای خود با شما صحبت کند.
عدم تعادل در عشق: ریشه ها و راه حل ها
همه ما در رویاهایمان یک رابطه عاشقانه برابر و متقابل را تصور میکنیم، اما واقعیت همیشه به این زیبایی نیست. گاهی در یک رابطه، یک طرف به طور مداوم بیشترین تلاش را میکند، در حالی که طرف مقابل کمتر فعال یا حتی بی تفاوت به نظر میرسد. این عدم تعادل میتواند به مرور زمان باعث فرسودگی، نارضایتی و حتی پایان رابطه شود. اما چرا این اتفاق میافتد؟ در این مقاله به بررسی دلایل این پدیده و ارائه راهکارهایی برای برقراری تعادل در روابط میپردازیم. در اینجا 18 نکته در مورد چرایی این موضوع آورده شده است:
1. ناامنی عاطفی
فردی که بیشترین تلاش را میکند، ممکن است از ناامنی عاطفی رنج ببرد.این ناامنی میتواند ناشی از تجربیات گذشته، مانند روابط آسیبزا یا طرد شدن در دوران کودکی باشد.این افراد ممکن است فکر کنند که لیاقت عشق و توجه نیستند و برای اثبات ارزش خود، دائماً تلاش میکنند.آنها ممکن است به دنبال تایید دائمی از طرف مقابل باشند و از ترس از دست دادن او، حاضر به هر کاری باشند.این رفتارها اغلب ناخودآگاه هستند و از یک نیاز عمیق به پذیرفته شدن سرچشمه میگیرند.این ناامنی میتواند به صورت حسادت افراطی، کنترلگری یا نیاز دائمی به توجه و محبت بروز کند.
در این شرایط، فرد نیاز به درمان و مشاوره دارد تا ریشه های ناامنی خود را شناسایی و بر آنها غلبه کند.
تقویت عزت نفس و خودباوری نیز از جمله راهکارهای موثر در این زمینه است.فرد باید یاد بگیرد که خودش را دوست داشته باشد و ارزش خود را بدون نیاز به تایید دیگران بداند.
2. ترس از تنهایی
ترس از تنهایی میتواند انگیزه قوی برای تلاش بیش از حد در یک رابطه باشد. فردی که از تنهایی میترسد، ممکن است حاضر باشد به هر قیمتی رابطه را حفظ کند، حتی اگر به قیمت نادیده گرفتن نیازهای خود تمام شود. این افراد ممکن است فکر کنند که بدون داشتن یک رابطه، زندگی آنها بیمعنا و پوچ خواهد بود. آنها ممکن است به دلیل ترس از تنهایی، از ابراز نارضایتیها و نیازهای خود اجتناب کنند. این ترس میتواند ناشی از تجربیات گذشته، مانند از دست دادن عزیزان یا احساس طرد شدن در دوران کودکی باشد. غلبه بر ترس از تنهایی نیازمند پذیرش این واقعیت است که تنهایی همیشه بد نیست و میتواند فرصتی برای خودشناسی و رشد فردی باشد. فرد باید یاد بگیرد که از تنهایی لذت ببرد و به خودش اتکا کند.
3. نیاز به کنترل
برخی افراد به دلیل نیاز به کنترل، بیشترین تلاش را در رابطه میکنند. آنها ممکن است احساس کنند که با کنترل کردن تمام جنبه های رابطه، میتوانند از هرگونه آسیب یا ناراحتی جلوگیری کنند. این افراد ممکن است به صورت ناخودآگاه سعی کنند طرف مقابل را تحت سلطه خود درآورند و او را به سمتی که خودشان میخواهند هدایت کنند. آنها ممکن است به دلیل ترس از دست دادن کنترل، از هرگونه تغییر یا نااطمینانی در رابطه اجتناب کنند. این نیاز به کنترل میتواند ناشی از احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس باشد. رهایی از نیاز به کنترل نیازمند پذیرش این واقعیت است که نمیتوان همه چیز را کنترل کرد و باید به طرف مقابل اعتماد کرد. فرد باید یاد بگیرد که به جای کنترل کردن، به همکاری و مشارکت با طرف مقابل بپردازد.
4. انتظارات غیر واقع بینانه
داشتن انتظارات غیر واقع بینانه از رابطه و طرف مقابل میتواند منجر به تلاش بیش از حد برای رسیدن به یک کاملا مطلوب غیرممکن شود.این افراد ممکن است فکر کنند که رابطه باید همیشه کامل و بینقص باشد و برای رسیدن به این هدف، تمام تلاش خود را به کار میگیرند.آنها ممکن است به دلیل این انتظارات غیر واقع بینانه، از طرف مقابل ناراضی باشند و دائماً در حال انتقاد از او باشند.این انتظارات غیر واقع بینانه میتواند ناشی از دیدن روابط کاملا مطلوب در فیلمها و سریالها یا الگوبرداری از روابط غیر سالم باشد.
داشتن انتظارات واقع بینانه نیازمند پذیرش این واقعیت است که هیچ رابطه ای کامل نیست و همه روابط دارای فراز و نشیب هستند.
فرد باید یاد بگیرد که عیوب طرف مقابل را بپذیرد و به جای تمرکز بر روی نقاط ضعف، بر روی نقاط قوت او تمرکز کند.
5. سبک دلبستگی ناسالم
سبک دلبستگی افراد در دوران کودکی میتواند تاثیر بسزایی بر نحوه رفتار آنها در روابط عاشقانه داشته باشد. افرادی که دارای سبک دلبستگی ناایمن هستند، ممکن است به دلیل ترس از طرد شدن یا عدم اعتماد به طرف مقابل، بیشترین تلاش را در رابطه کنند. مثلا افراد دارای سبک دلبستگی اجتنابی ممکن است از نزدیک شدن به طرف مقابل اجتناب کنند و از تعهد میترسند. در مقابل، افراد دارای سبک دلبستگی مضطرب ممکن است به شدت به طرف مقابل وابسته باشند و دائماً به دنبال تایید و اطمینان باشند. شناخت سبک دلبستگی خود و طرف مقابل میتواند به درک بهتر رفتارها و الگوهای رابطه کمک کند. تغییر سبک دلبستگی ناایمن نیازمند درمان و مشاوره تخصصی است.
6. عدم ارتباط موثر
عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر با طرف مقابل میتواند منجر به سوءتفاهمها و نارضایتیها شود. فردی که نمیتواند به طور واضح و صریح نیازها و خواستههای خود را بیان کند، ممکن است به جای آن، به طور ناخودآگاه تلاش بیشتری برای راضی نگه داشتن طرف مقابل کند. این افراد ممکن است از بیان احساسات واقعی خود بترسند و به جای آن، سکوت اختیار کنند یا به طور غیرمستقیم نارضایتی خود را ابراز کنند. یادگیری مهارتهای ارتباطی موثر، مانند گوش دادن فعال، همدلی و بیان صریح احساسات، میتواند به بهبود کیفیت رابطه کمک کند. 
7. گذشت بیش از حد
گذشت بیش از حد از اشتباهات و رفتارهای نامناسب طرف مقابل میتواند باعث تشدید این رفتارها شود. فردی که همیشه میبخشد و هیچ محدودیتی تعیین نمیکند، ممکن است به طور ناخودآگاه به طرف مقابل این پیام را بدهد که هر کاری انجام دهد، پذیرفته خواهد شد. تعیین مرزها و محدودیتها در رابطه، به حفظ احترام و تعادل کمک میکند. فرد باید یاد بگیرد که به نیازهای خود نیز اهمیت دهد و در صورت لزوم، از خود دفاع کند.
8. عدم قدردانی
عدم قدردانی از تلاشهای فردی که بیشترین تلاش را میکند، میتواند باعث دلسردی و کاهش انگیزه او شود. فردی که احساس کند تلاشهایش نادیده گرفته میشود، ممکن است به مرور زمان از تلاش کردن دست بکشد. ابراز قدردانی و تشکر از طرف مقابل، به او انگیزه میدهد تا به تلاش خود ادامه دهد. فرد باید به طور منظم از طرف مقابل برای کارهای کوچکی که انجام میدهد، تشکر کند.
9. سوء استفاده عاطفی
در برخی موارد، عدم تعادل در تلاش در رابطه میتواند ناشی از سوء استفاده عاطفی باشد. فرد سوء استفاده گر ممکن است به طور آگاهانه یا ناآگاهانه از طرف مقابل سوء استفاده کند و او را برای جلب توجه و محبت، مجبور به تلاش بیشتر کند. سوء استفاده عاطفی میتواند شامل تحقیر، تهدید، کنترل و دستکاری عاطفی باشد. شناسایی نشانههای سوء استفاده عاطفی و درخواست کمک از متخصصان، برای رهایی از این شرایط ضروری است.
10. تفاوت در ارزش ها و اهداف
تفاوت در ارزشها و اهداف زندگی میتواند منجر به عدم تعادل در تلاش در رابطه شود. اگر دو نفر دیدگاههای متفاوتی در مورد زندگی، کار، خانواده و غیره داشته باشند، ممکن است یکی از آنها برای حفظ رابطه، مجبور به سازش و فداکاری بیش از حد شود. قبل از ورود به یک رابطه جدی، باید به ارزشها و اهداف یکدیگر توجه کرد. در صورت وجود تفاوتهای اساسی، باید به دنبال راه حلهایی برای سازش و تعادل بود.
11. انتظارات جنسی نابرابر
تفاوت در تمایلات و نیازهای جنسی میتواند منجر به تلاش یک طرف برای رضایت طرف دیگر شود، در حالی که نیازهای خودش نادیده گرفته میشود. این موضوع میتواند به مرور زمان باعث نارضایتی جنسی و عاطفی شود. برقراری ارتباط باز و با صداقت در مورد نیازهای جنسی، برای رسیدن به یک رابطه جنسی رضایت بخش ضروری است. در صورت لزوم، مراجعه به یک متخصص رابطه زناشویی تراپی میتواند به حل مشکلات جنسی کمک کند.
12. نقش جنسیتی
کلیشههای جنسیتی میتوانند باعث شوند که یکی از طرفین، معمولاً زن، به طور سنتی مسئولیت بیشتری در رابطه را بر عهده بگیرد. این میتواند شامل مراقبت از خانه، فرزندان و نیازهای عاطفی طرف مقابل باشد. در یک رابطه سالم، هر دو طرف باید به طور برابر در مسئولیتها سهیم باشند. شکستن کلیشههای جنسیتی و تقسیم عادلانه کارها، میتواند به برقراری تعادل در رابطه کمک کند.
13. مسائل مالی
عدم تعادل مالی میتواند منجر به تلاش یک طرف برای تامین نیازهای مالی طرف دیگر شود. این موضوع میتواند باعث ایجاد احساس استرس و فشار مالی شود. برقراری شفافیت در مورد مسائل مالی و مدیریت مشترک منابع، میتواند به کاهش تنشهای مالی کمک کند. در صورت لزوم، مراجعه به یک مشاور مالی میتواند به مدیریت بهتر منابع مالی کمک کند.
14. بیماری یا ناتوانی
در صورتی که یکی از طرفین دچار بیماری یا ناتوانی باشد، طرف مقابل ممکن است مجبور به تلاش بیشتری برای مراقبت از او شود. این موضوع میتواند باعث فرسودگی و خستگی شود. در این شرایط، دریافت حمایت از خانواده، دوستان و متخصصان، میتواند به کاهش فشارها کمک کند. طرف سالم باید به نیازهای خود نیز توجه کند و از خود مراقبت کند.
15. اعتیاد
وجود اعتیاد در یکی از طرفین میتواند باعث شود که طرف مقابل مجبور به تلاش بیشتری برای حمایت و کمک به او شود. این موضوع میتواند باعث ایجاد احساس خشم، ناامیدی و تنهایی شود. در این شرایط، کمک به فرد معتاد برای ترک اعتیاد و دریافت حمایت از یک گروه حمایتی، ضروری است. طرف سالم نیز باید به نیازهای خود توجه کند و از خود مراقبت کند.
16. مشکلات روانی
وجود مشکلات روانی در یکی از طرفین میتواند باعث شود که طرف مقابل مجبور به تلاش بیشتری برای حمایت و کمک به او شود. این موضوع میتواند باعث ایجاد احساس استرس، اضطراب و افسردگی شود. در این شرایط، کمک به فرد دارای مشکلات روانی برای دریافت درمان و حمایت از یک متخصص، ضروری است. طرف سالم نیز باید به نیازهای خود توجه کند و از خود مراقبت کند.
17. عدم تعهد
یکی از طرفین ممکن است واقعاً متعهد به رابطه نباشد، و تلاش حداقلی خود را به رابطه اختصاص دهد. ممکن است فرد دیگری را در ذهن داشته باشد، به دنبال گزینه بهتری باشد یا فقط بخواهد از مزایای یک رابطه بدون سرمایه گذاری واقعی عاطفی لذت ببرد. اگر چنین احساسی دارید، مستقیماً با طرف مقابل خود صحبت کنید. به دنبال نشانه های عدم تعهد باشید و در صورت لزوم، تصمیمات سختی بگیرید. نادیده گرفتن نشانه ها تنها به اتلاف وقت و انرژی شما منجر می شود. 
18. ترس از رویارویی
گاهی اوقات، یک طرف از ترس رویارویی با شریک زندگی خود از بیان نیازها و خواسته های خود اجتناب می کند. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها نمی خواهند درگیری ایجاد کنند، یا از این می ترسند که شریک زندگی آنها از نیازهای آنها ناراحت شود. این ترس از رویارویی میتواند منجر به عدم تعادل در تلاش شود، زیرا یک طرف همیشه فداکاری می کند در حالی که طرف دیگر در مورد خواسته های خود ساکت است. یادگیری نحوه برقراری ارتباط قاطعانه و بیان نیازها بدون ترس، برای یک رابطه سالم ضروری است.
یاد اون روزی افتادم که توی یه رابطه بودم و همیشه حس می کردم منم که دارم می دوم و می دوم و طرفِ دیگه تو جای خودش وایساده! یه جورایی انگار من تو زمینِ خودم گل می زدم و بعد می رفتم تو زمینِ حریف هم براش گل می زدم… خلاصه بعدِ یه مدت فهمیدم بعضی وقتا طرفِ مقابل اصلا تو بازی نیست، یا شاید قواعدِ بازی رو خودشون تعریف کردن و ما خبر نداریم. یکی از چیزایی که کمکم کرد این بود که بفهمم آدم نمیتونه یه نفره همه ی بارِ رابطه رو بکشه. گاهی باید پرسید: “راستی تو این رابطه منو کجا می بینی؟”. جوابش بعضی وقتا آدم رو بیدار می کنه.
دلیلش شاید همینه که بعضیا بیشتر از اونکه دوست داشته باشن، می ترسن تنها باشن. یا شاید طرفِ مقابل به یه چیز دیگه تو زندگی مشغوله و اصلا حواسش به این رابطه نیست. آخه رابطه مثلِ بیلاخوردن نیست که یه طرف همیشه باید پارو بزنه!